بررسی عوامل موثر بر مدیریت پایدار منابع آب توسط کشاورزان چغندرکار شهرستان اسلام آباد غرب استان کرمانشاه

آب از دیرباز مهم ترین عامل توسعه در جهان بوده است. اما امروزه با بهره برداری فراوان و بی¬رویه از منابع آب¬های سطحی و زیرزمینی، مسئله کمبود آب به ویژه در بخش کشاورزی جنبه بحرانی پیدا کرده است؛ به طوری که قرن حاضر را می¬توان قرن مبارزه برای مالکیت منابع آب نام¬گذاری کرد. هدف از این مطالعه به طور عمده در تجزیه و تحلیل مدیریت پایدار منابع آب کشاورزی در شهرستان اسلام آبادغرب در استان کرمانشاه می¬باشد. این تحقیق از نوع کاربردی است که به روش پیمایشی انجام شده و جامعه آماری، کشاورزان چغندر کار شهرستان اسلام آبادغرب بودند (1200 n=) که با استفاده از فرمول کوکران نیز حجم نمونه¬ای برابر با 135 نفر از کشاورزان به صورت تصادفی انتخاب شدند. مهم ترین ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده که به منظور بررسی روایی پرسشنامه ، از نقطه نظرات متخصصان و به منظور بررسی پایایی آن، از ضریب آلفای کرونباخ که بالاتر از 70% بود استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده¬ها نیز توسط نرم افزار spssانجام گرفته شد. نتایج نشان داد که متغیرهای؛ میزان بازدید کارشناسان کشاورزی از اراضی، میزان دوره¬ی شرکت در کلاس¬های آموزشی مرتبط با سطح مدیریت پایدار منابع آب، تعداد دفعات مراجعه به جهاد کشاورزی، فاصله زمانی بین هر دور آبیاری، میزان دبی آب ورودی، مدت زمان هر دور آبیاری، حمایت سازمان ها و نهادها مسئول با مدیریت منابع آب، میزان مشارکت در فعالیت¬های گروهی کشاورزی، با اطمینان 99/0 و متغیر میزان تحصیلات با احتمال 95/0 ارتباط مثبت و معنی¬داری با مدیریت پایدار منابع آب دارند. همچنین بین میانگین میزان مدیریت پایدار منابع آب در بین گروه¬های مختلف (دو وجهی) پاسخگو بر اساس استفاده از اعتبارات در بهبود سیستم، توسعه و تجهیز سیستم¬های آبیاری، برنامه ریزی در طول فصل، کشت یکپارچه با اطمینان 99/0 و بیش از دو وجهی کیفیت خاک مختلف، توپوگرافی مختلف و روش¬های مختلف انتقال آب به مزرعه با اطمینان 95/0اختلاف معنی¬داری وجود دارد.